Een gedicht

GEDICHT zonder titel, van Jenny Colgan


(gelezen in haar boek '’De kleine bakkerij aan het strand’, vertaald uit het Engels)

Ik trek zeven cirkels, mijn liefste, die jij mag verbreken.
Ik trek de grijze cirkel van brood en de cirkel van bier
en ik smeer de boter uit tot een gouden ring
en ik dans op jouw vioolspel
en draai mijn gezicht mee met de zon aan de hemel
tot jouw voeten het veld verlaten.
Mijn lamp werpt een cirkel van licht,
waarna ik je een uur lang
in de ononderbroken cirkel van mijn armen houd.



***
terug naar de inhoudsopgave
terug naar de beginpagina van Pointe
terug naar de beginpagina van de website